De beschamende ondrinkbaarheid van ... kraanwater

“Dat bijna de helft van de ondervraagden aan bezoekers geen kraanwater durft te serveren berust niet op feiten, maar zegt alles over de perceptie. Het is tijd om daar verandering in te brengen”, vindt Carl Heyrman, algemeen directeur van AquaFlanders.

iStock - Diy13

‘Zo gewoontjes’. Dat is de paradox van het blauwe goud in België. De overgrote meerderheid van de consumenten drinkt het, maar bijna de helft van de ondervraagden schuwt het wanneer ze gasten hebben. Respectievelijk 82% en 46%, volgens het meest recente perceptieonderzoek van AquaFlanders, de federatie van de Vlaamse waterbedrijven.

Dezelfde reflex zien we in de restaurants, waar water uit flessen wordt verkozen, omdat “men betwijfelt of de klanten kraanwater wel op prijs stellen”. Toch zijn er goede redenen om te kiezen voor wat schertsend wel eens ‘Château La Pompe’ wordt genoemd: kraanwater wordt streng gecontroleerd, het is milieuvriendelijk en tot 300 keer goedkoper dan water uit flessen of andere verpakkingen.

‘Best wel een grand cru’

AquaFlanders pleit voor een ommekeer en wil dat kraanwater in de horeca ‘de bewuste keuze aan tafel’ wordt. “Financieel is kraanwater de logica zelve”, benadrukt de overkoepelende organisatie van waterleveranciers. “Met een gemiddelde kostprijs van 0,7 eurocent per liter besparen mensen die overstappen op kraanwater vlot honderden euro's per jaar.” Er bestaan nauwelijks gemakkelijkere manieren om “structureel geld te besparen, zonder aan kwaliteit of gemak in te boeten”.

Het ‘waterkompas’ op de website kraanwater.be geeft je een idee van de vele voordelen van dit water, waaraan geen verpakking of vrachtwagen te pas komt. Ter illustratie: als de klanten van een etablissement met vijftig couverts per dag vorig jaar een glas water uit de kraan hadden gedronken in plaats van uit een fles, zou de brutobesparing zijn opgelopen tot meer dan 2.500 euro en ruim 4.500 flessen.

“Lokaal, duurzaam, goedkoop en van hoge kwaliteit.Kraanwater is best wel een grand cru”, aldus nog Carl Heyrman, van de Vlaamse waterfederatie. Lokaal is ‘de nieuwe luxe’, vervolgt de organisatie. “Net zoals we prat mogen gaan op onze lokale bieren, kazen en groenten, zouden we ook trots kunnen zijn op onze kraanwatercultuur.

Een nieuwe luxe?

Het ligt dus voor de hand om te pleiten voor een ‘vers getapt’ watertje, zeker in het licht van de ecologische uitdagingen en de groeiende vraag van klanten naar water tegen een democratischer prijs. Maar dit is een puur theoretische redenering die voorbijgaat aan de commerciële realiteit in de horeca”, zou de tegenwerping kunnen zijn van de koepelorganisaties van een sector die zo al onder economische druk staat.

De federaties van de hotel- en restaurantsector zijn op hun hoede voor het gratis water waar de Europese Commissie al meer dan zeven jaar voor pleit. Gebotteld water biedt immers aanzienlijke winstmarges. Niet zonder typisch Belgische complicaties, want de flessen worden gekocht tegen een btw-tarief van 6%, terwijl voor de verkoop van niet-alcoholische dranken 21% geldt.

De regering De Wever is niet van plan om deze belastingen te wijzigen, maar het federale regeerakkoord voorziet wel in een korting op waterverpakkingen.

Toch zouden bedrijven die kraanwater aanbieden tegen een betaalbare prijs van pakweg gemiddeld 1,5 euro, hun investering snel kunnen terugverdienen. In minder dan 2 dagen voor een kraan, en minder dan een maand voor een drinkfonteintje, volgens de berekeningen van Leefmilieu Brussel in een van zijn informatiefiches over ‘zero afval’, al naargelang het gaat om kleine structuren die hun infrastructuur- en werkingskosten willen beperken of om instellingen met een hoger verbruik die investeren in de installatie van machines met filtering, flessen en onderhoudskosten. “Voorzie in een heldere en aantrekkelijke communicatie over het water dat je aanbiedt. Benadruk daarin de voordelen van het water, natuur of gearomatiseerd, dat je op de kaart hebt staan”, aldus nog het advies van de gewestelijke overheid.